شناسه‌ها در C++

شناسه‌ها در C++

مقدمه

در برنامه‌نویسی C++، شناسه‌ها برای نامگذاری عناصر مختلف برنامه مانند متغیرها، توابع، کلاس‌ها و ماژول‌ها استفاده می‌شوند. انتخاب نام‌های مناسب برای شناسه‌ها برای خوانایی و سازماندهی کد شما بسیار مهم است. در این مقاله، به بررسی جامع شناسه‌ها در C++ می‌پردازیم و اصول اولیه نحوه نامگذاری صحیح آنها، قوانین و محدودیت‌های نامگذاری و نکات مهم را به شما آموزش می‌دهیم.

قوانین نامگذاری شناسه‌ها

• شناسه‌ها می‌توانند از حروف بزرگ و کوچک انگلیسی، اعداد و خطوط زیر (_) تشکیل شوند.
• اولین کاراکتر شناسه باید یک حرف یا خط زیر باشد.
• شناسه‌ها نمی‌توانند شامل فضای خالی یا سایر کاراکترهای خاص باشند.
• شناسه‌ها نباید کلمات کلیدی یا کلمات رزرو شده C++ باشند.
• طول شناسه‌ها محدودیتی ندارد، اما نام‌های کوتاه و واضح ترجیح داده می‌شوند.

محدودیت‌های نامگذاری شناسه‌ها

• شناسه‌ها نباید با اعداد شروع شوند.
• شناسه‌ها نمی‌توانند شامل دو خط زیر متوالی باشند.
• شناسه‌ها نمی‌توانند به حروف بزرگ و کوچک حساس باشند (یعنی myVariable و MyVariable یکسان هستند).

نکات مهم در نامگذاری شناسه‌ها

• از نام‌های توصیفی و معنی‌دار استفاده کنید که به وضوح منظور شناسه را بیان می‌کنند.
• از نام‌های مختصر و واضح استفاده کنید که خواندن و درک کد را آسان‌تر می‌کنند.
• از نام‌های سازگار در سراسر برنامه خود استفاده کنید تا کد شما منسجم و قابل پیش‌بینی باشد.
• از نام‌هایی که شبیه به هم هستند یا می‌توانند اشتباه گرفته شوند، خودداری کنید.
• از نام‌هایی که توهین‌آمیز یا نامناسب هستند، خودداری کنید.

مزایای استفاده از نامگذاری صحیح شناسه‌ها

• خوانایی کد را افزایش می‌دهد.
• درک و نگهداری کد را آسان‌تر می‌کند.
• خطاهای برنامه‌نویسی را کاهش می‌دهد.
• کد شما را حرفه‌ای‌تر و منظم‌تر می‌کند.

مثال‌هایی از نامگذاری خوب و بد شناسه‌ها

نامگذاری خوب

int studentAge;
double averageScore;
std::string firstName;
void calculateGrade(int score);
class Student {
  public:
    std::string name;
    int age;
    double score;
};

نامگذاری بد

int a;
double b;
std::string c;
void func(int d);
class MyClass {
  public:
    std::string n;
    int a;
    double s;
};